3 Aralık 2013 Salı

Me,Myself & I

Tek çocuk olmak şu hayatta bi lüks hacı..ossüç yıldır bunu bilir bunu söylerim..kral gibi yaşar gidersin alemde..büyürken kimse sana ablalık abilik misyonu yükleyip daha kendin bile çocukken başka bir çocuğun sorumluluğunu yıkmaz..sen daha adını bile yazamazken kimse  "aa sen ablasın vik vik" diye sana çocukluğunu unutturmaya kalkmaz..kimse sen üzülme kıskanma ya da kendini ötekinden az biraz daha özel hisset diye samimiyetsiz sevgi gösterileri yapmaz..en sevdiğin oyuncağını kimseyle paylaşmak zorunda kalmazsın,bi de anne babanı..Onlar da rakibin olmadığından hayatta en çok seni severler...Tek çocuksan,kendi kendine yetmeyi öğrenir,yalnızlıktan tek başına oyunlar uydurur,yaratıcılığını beslersin..anne baba çalışıyorsa,bütün gün evin sahibi sadece sen olur,istediğin haltı yersin..
Diyeceğim o ki bir numero olur,on numero hayat yaşarsın..

Individually Yours,




                                                                       (temsili resim)