Ve beklenen soru günler sonra geldi "Sen makarna yapabiliyomsun?"
4 günlük bekar hayatımızın sonuna yaklaşırken,jübilemi anonim soslu makarna ile yaptım.
Adamcağız açlıkla mücadelede.Bütün gün göt gezdirip eve gelmişim dolaptaki 3 günlük kabak dolmasına güvenerek,tam aldım kahvemi oturdum iki maabbet edelim diye,ajitasyon başladı; "hiç zevkime göre bi yemek yiyemedim bu akşam,sen ne yedin dışarada?" "ee doydun mu peki?".
Layn vicdan mı yaptırıyon bağa şimdi ağzımıza layık bi yoortlu iskender yedik diye..?Kıyamadım tabi la kalktım koydum makarnayı haşlansın deyu.
Ee bu böyle kuru kuru da servis edilmez şindi dedim,madem domates var biber var salça var; en yakın telefona sarılarak S.O.S yardımı alayım dedim,malum durum acil.Fekat mutfakta rendeyi ararken hepsinin pişme sırasını unuttum hacı.
Ne yabayım,ben de "madem pratiğim yok bari teoriğime güveneyim" diyerekten ne bulduysam attım tavaya..Meğer işin sırrı karabiberle sarımsaktaymış hacı,içine çürük çarık ne koyarsan koy ,bu ikisini dayadınmıydı gerisi yalanmış.Normal şartlarda ahiret sorularına taş çıkaran adam artık nası bi açlıksa) sosun muhteviyatını bile soramadı..
İlk yorum: Mm tam şaraplık olmuş bu.. (gurme oldu başıma)
İkinci (tabakla gelen) yorum: Bi lokata mı açsak? (hattı zatında müteşebbis bi insan)
Walla yarından itibaren ben bu gazla ,bırak ev yemeğini filan dirket fusion mutfakla girerim mevzuya,bak gör..
-Big Chef Zoge-
